شماری از شاعران و فعالان فرهنگی افغانستان کارزار مبارزه هنری علیه طالبان راه انداخته و از شاعران کشور خواسته‌اند با هر مصرع شعر، یک گلوله به سوی طالبان شلیک کنند.
عنوان این کارزار «نه به طالبان؛ هر مصرع یک گلوله» است.
در متن فراخوان این کارزار که به اکسوس فرستاده‌اند، از شاعران خواسته شده است که شعرهای سیاسی و اجتماعی بسرایند.
فعالان این کارزار می‌گویند مقاومت علیه طالبان جریان دارد، اما مبارزان این راه نیاز به همراهی و حمایت عاطفی و احساسی دارند.
آنان تاکید دارند که با توجه به نقش برجسته‌ی شعر در «شکل‌گیری و موفقیت مقاومت‌ها علیه حاکمیت‌های توتالیتر» شاعران می‌توانند مردم را به «مقاومت علیه ستم، بی‌عدالتی و خشونت» فراخوانند.
حسیب ولوالجی یکی از فعالان این کارزار است. او در سال ۱۳۹۹ چهار عضو خانواده، از جمله مادر و خواهر جوانش التنای را در یک انفجار بم مقناطیسی در پغمان کابل از دست داد.
او در پیام ویدیویی که به اکسوس فرستاده است، می‌گوید: «شاعران برای جوشان ساختن جریان مقاومت، با سرودن شعرهای اجتماعی و سیاسی و نشر آن در شبکه‌های اجتماعی به حاکمیت تروریستی طالبان نه بگویند.»
آقای ولوالجی باورمند است که با سرودن «هر مصرع شعر، یک گلوله بر پیکر طالب» شلیک می‌شود.
این در حالی است که وزارت امر به معروف گروه طالبان در ماه جدی ۱۴۰۱ با نشر یک فرمان، سرودن شعر را «ممنوع» اعلام کرد.
