سیستم انتخابات ریاست جمهوری امریکا نسبت به آنچه طی دو دهه گذشته در افغانستان تجربه شد و یا اکنون در ایران رایج است، اندکی تفاوت دارد.
یعنی ممکن است کسی که بیشترین رای مردم را به دست می‌آورد، رییس جمهور نشود. شبیه ریاست جمهوری دوره‌ی قبلی ترامپ.
پس سیستم انتخاب رییس جمهور چگونه است؟
امریکا در کل ۵۰ ایالت دارد و هر ایالت نظر به نفوس تعداد مشخص رای الکترال یا مجمع گزینندگان ایالتی دارد.
هر نامزدی که بیشترین رای را در یک ایالت به دست بیاورد، کل آرای الکترال یا مجمع گزینندگان همان ایالت را تصاحب کرده است.
در مجموع ۵۳۸ رای الکترال وجود دارد.
ایالت کالیفرنیا با ۵۴ رای بیشترین آرای الکترال را دارد و ایالت‌های کم‌جمعیت مانند آلاسکا، وایومینگ، داکوتای شمالی و شهر واشنگتن دی‌سی هرکدام فقط سه رای الکترال دارند.
یعنی نامزدان برای رسیدن به کاخ سفید باید در تک تک ایالت‌های امریکا و منطقه‌ی کلمبیا جداگانه رقابت کنند.
یک نامزد برای برنده شدن در انتخابات ریاست جمهوری امریکا باید بیش از ۵۰ درصد کل آرای الکترال، یعنی دست‌کم ۲۷۰ رای را به دست بیاورد.
گاهی ممکن است کسی که بیشترین رای مردمی را گرفته، رییس جمهور نشود.
به طور مثال در انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال ۲۰۱۶ دونالد ترامپ از جانب جمهوری‌خواهان و هیلاری کلینتون از جانب دموکرات‌ها کاندیدا بودند.
ترامپ ۶۲ میلیون و ۹۸۴ هزار و ۸۲۸ رای مردمی به دست آورده بود.
خانم کلینتون ۶۵ میلیون و ۸۵۳ هزار و ۵۱۴ رای گرفته بود.
کلینتون نسبت به ترامپ دو میلیون و ۸۶۸ هزار و ۶۸۶ رای بیشتر داشت و از لحاظ درصدی، ۴۸.۲ درصد کل آرای مردم را به دست آورده بود در حالی که ترامپ ۴۶.۱ درصد رای گرفته بود.
اما در نتیجه ترامپ رییس جمهور امریکا شد، نه کلینتون.
چون ترامپ ۳۰۴ رای الکترال گرفته بود و کلینتون فقط ۲۲۷ رای الکترال که یک شکست سنگین برای دموکرات‌ها بود.
در آن دوره، ۷ رای الکترال دیگر نیز به گری جانسن از حزب لیبرترین رسیده بود که در مجموع حدود چهار میلیون رای مردمی آورده بود.
