امروز(پنج‌شنبه، ۱۱ ثور) مصادف به «روز کارگر» است.
این مناسبت همه ساله در اکثریت کشورهای جهان از سوی اتحادیه‌های کارگری، احزاب سوسیالیست و انارشیست‌ها بزرگداشت می‌شود.
پیشینه‌ی تاریخی این مناسبت به راهپیمایی گسترده‌ی کارگران ایالات متحده امریکا در اول می ۱۸۸۶ میلادی برمی‌گردد.
روزی که قرار بود دولت ساعت کاری کارگران را از ۱۴ ساعت به ۸ ساعت کاهش دهد ولی مقام‌های وقت توافق نکردند.
پس از رد شدن این طرح، اعتراض‌های گسترده‌ای به راه افتاد.
کارگران بیش از یک هزار و ۲۰۰ کارخانه‌ی بزرگ دست به اعتصاب کاری زدند.
خیابان‌های شهرهای بزرگ پر شد از معترض؛ تنها در شیکاگو ۹۰ هزار نفر به خیابان ریختند.
اعتراض‌ها ادامه یافت و چهار روز بعد در میدان هی‌مارکت انفجاری در میان معترضان صورت گرفت که باعث مرگ یک پولیس و زخمی شدن چند کارگر شد.
ماموران پولیس با خشم به سوی کارگران معترض آتش گشودند و شمار زیادی کشته شدند ولی آمار دقیق کشته‌شدگان همگانی نشده است.
هشت کارگر معترض به اتهام کارگزاران راهپیمایی بازداشت شدند. از این جمله، یکی به ۱۵ سال زندان و دو تن به حبس ابد محکوم شدند. یکی در زندان خودکشی کرد و چهار تن دیگر اعدام شدند.
پس از آن همه سال کارگران در سراسر جهان، اول می را به عنوان روز خیزش کارگران برای ساعت کاری و حقوق عادلانه گرامی می‌دارند.
اما در ایالات متحده و کانادا نخستین دوشنبه ماه سپتامبر را به عنوان روز کارگر گرامی می‌دارند.
آلمان نخستین کشوری بود که در سال ۱۹۳۳، در زمان حاکمیت آدولف هتلر اول ماه می را به عنوان «روز کارگر» به رسمیت شناخت.
چون پنج تن از کسانی که در راهپیمایی کارگری شیکاگو زندانی و اعدام شدند کارگران مهاجر آلمانی بودند و یک تن نیز شهروند آلمانی-امریکایی بود.
