شرل بنارد، همسر زلمی خلیل‌زاد به امنیت، اقتصاد، حقوق بشر، وضعیت زنان، مهاجرت و زندگی روزمره‌ی مردم افغانستان اشاره کرده می‌گوید این کشور در بهترین وضعیت در تاریخ معاصر قرار دارد و پس از آمدن طالبان چیزی شبیه معجزه رخ داده است.
شرل بنارد، همسر زلمی خلیل‌زاد(نماینده پیشین امریکا در امور صلح افغانستان) روز سه‌شنبه، ۳۰ ثور مقاله‌ی بحث‌برانگیزی در نشریه «نشنل انترست» نوشت.
خانم بنارد در این مقاله به مسایل مختلفی از جمله امنیت، اقتصاد، مسایل حقوق بشری، وضعیت زنان، مهاجرت، گردشگری و زندگی روزمره‌ی مردم افغانستان تحت کنترل طالبان پرداخت.
اما ادعاهای او واکنش تند جامعه مدنی افغانستان را برانگیخته و به عنوان پروژه‌ی «سفیدنمایی طالبان» و بخشی از لابی‌گری برای «عادی‌سازی وضعیت وحشتناک» کشور قلمداد شده است.
«مهاجران از بازگشت نترسند، ترس از طالبان بی‌مورد است»
شرل بنارد می‌نویسد که مهاجران نباید از بازگشت به افغانستان بترسند، چون امنیت برقرار است و طالبان با آن‌ها محترمان برخورد می‌کنند.
او نگرانی‌ها در مورد تهدید جانی علیه پناهجویان آسیب‌پذیر را رد می‌کند و می‌گوید آن‌ها دوست دارند در امریکا بمانند و از حمایت مالیه‌دهندگان ایالات متحده برای تهیه مسکن، هزینه آموزش و زندگی بهره‌مند شوند.
بنارد مدعی است که سازمان‌های مدنی و حقوق بشری و نهادهای حامی مهاجران برای «تمدید بودجه و پروژه‌های شان» از مهاجران افغانستان حمایت می‌کنند.
او گزارش‌های شان ون دایور، رییس موسسه افغان ایوک را رد می‌کند و کریستی نوئم، وزیر امنیت داخلی امریکا را تشویق کرده است که شخصا می‌تواند به کابل سفر کند.
بنارد نوشته است که اگر خانم نوئم به کابل سفر کند از سوی طالبان به گرمی استقبال خواهد شد، همانطور که در طول یک ماه گذشته از من صورت گرفت.
او نوشته است که در کابل رستورانت ویژه‌ی زنان را به نوئم پیشنهاد می‌کند که در آن‌جا همه کارمندان زن هستند و با آی‌پد سفارش می‌گیرند.
وضعیت زنان و دختران؛ برخورداری از حق آموزش، آزادی کامل و حق کار
شرل بنارد در مورد وضعیت زنان افغانستان تحت کنترل طالبان می‌گوید گزارش‌های رسانه‌های غربی حقیقت ندارد بلکه آنچه طالبان می‌گویند درست است.
او می‌نویسد آموزش زنان در مکاتب دخترانه بالاتر از صنف ششم ممنوع است، ولی دختران می‌توانند در مکاتب خصوصی تا هر سطحی بخوانند.
بنارد فرمان امر به معروف طالبان در مورد همراه داشتن محرم را نیز انکار می‌کند و می‌نویسد زنان زیادی را دیده که بدون محرم در شهر قدم می‌زدند.
او در مورد حق کار زنان نیز نوشته است که زنان از حق کار محروم نشده است.
همسر خلیل‌زاد بدون اشاره به حذف کامل زنان از اداره‌های دولتی و سکتور خصوصی می‌نویسد او با چشمان خودش در شهر دیده است که زنان حق کار دارند و زنان زیادی کراچی‌وانی می‌کردند و لوازم خانگی و میوه‌های فصلی می‌فروختند.
شرل بنارد وضعیت فقر و بی‌ثباتی اقتصادی افغانستان را نیز تکذیب کرده می‌گوید طالبان اقتصاد افغانستان را در مسیر رو به رشد قرار داده و سال گذشته اقتصاد این کشور ۲.۵ درصد افزایش یافته است.
او می‌گوید اگر مشکلات اقتصادی در افغانستان وجود داشته باشد، به خاطر سوءمدیریت طالبان نیست، بلکه ناشی از تحریم‌های غرب و بلوکه شدن پشتوانه مالی این کشور توسط امریکا است.
معجزه‌ی طالبان
همسر خلیل‌زاد مدعی شده است که از نظر او پس از آمدن طالبان «چیزی شبیه معجزه» رخ داده است.
او در مورد وضعیت افغانستان تحت کنترل طالبان نوشته که «این بهترین وضعیت در تاریخ معاصر» است.
از نظر خانم بنارد جاده‌های افغانستان کامل «امن» است و شهروندان داخلی و خارجی به هر کجای این سرزمین که بخواهند بدون احساس خطر می‌توانند سفر کنند. چنانکه این روزها گردشگران زیادی به این کشور سفر می‌کنند.
واکنش‌ها
زنان معترض، فعالان مدنی و حامیان حقوق بشر اهل افغانستان در واکنش به این ادعاهای شرل بنارد، همه ادعاهای او را رد کرده و تلاشی برای سفیدنمایی گروه طالبان دانسته‌اند.
از جمله داکتر امین احمدی، استاد دانشگاه، پژوهشگر و عضو هیات صلح نظام جمهوری در مذاکرات دوحه با طالبان گفته است که این ادعاها می‌تواند «معاونت در جرم» تلقی شود.
زیرا به گفته‌ی او، طالبان در تمام موارد کاملا برخلاف ادعاهای خانم شرل بنارد عمل کرده و آپارتاید جنسیتی را اعمال کرده‌اند.
اما زمانی که خانم بنارد با استفاده از نفوذ و شهرت و جایگاهش آپارتاید جنسیتی را انکار و اعمال طالبان را توجیه می‌کند، این می‌تواند معاونت در جرم اعمال آپارتاید تلقی شود و اگر زنان افغانستان بخواهند می‌توانند در مراجع حقوقی علیه او شکایت کنند.
