اکسوس به فهرستی دست یافته است که نشان می‌دهد پنج مقام و کارمند وزارت خارجه طالبان از کابل به اتریش سفر کرده و ماموریت‌های سوال‌برانگیزی داشته‌اند.
یک منبع معتبر از داخل افغانستان به اکسوس گفت هیات اعزامی طالبان را عبدالقهار بلخی، سخنگوی وزارت خارجه این گروه رهبری می‌کرد.
به گفته‌ی منبع، داکتر غنچه‌گل آرمان رییس همکاری با ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی، محمدشعیب بریالی رییس امور قنسولی، سالم وزیری کارمند ریاست قنسولی و شمس‌الرحمان احمدزی کارمند ریاست چهارم سیاسی وزارت خارجه طالبان نیز در ترکیب این هیات بودند.
وزارت داخله اتریش که ظاهرا میزبان اصلی این هیات بود، اعلام کرد که این هیات روز چهارشنبه، ۱۹ سنبله به وین سفر کرده و پنج‌شنبه از زندان سیمرینگ و یک بازداشتگاه پولیس بازدید کرده است.
گرهارد کارنر، وزیر داخله اتریش گفت هیات طالبان برای شناسایی ۱۹ مهاجر مجرم اهل افغانستان آمده بودند تا برای اخراج‌شان به کابل، هویت آنان را تایید کند.
اما ممکن است حقیقت چیز دیگری باشد.
علی سمیع، کارشناس امور بین‌الملل می‌گوید این موضوع مسلم است که هیات طالبان برای ماموریت قنسولی مانند تایید هویت مهاجران اخراجی سفر کرده باشد.
او به اکسوس گفت: «سفارت افغانستان در وین به دلیل مخالفت شدیدی که با طالبان دارد، حاضر به همکاری قنسولی با این گروه نیست. بنابراین، دولت اتریش وقتی می‌بیند امور قنسولی تحت تاثیر سیاست قرار می‌گیرد، سفارت افغانستان را دور می‌زند و به صورت مستقیم با طالبان رابطه برقرار می‌کند.»
به گفته‌ی او، «عین اتفاق در سوئیس نیز رخ داد. سفارت افغانستان در جنیوا به خاطر امور قنسولی حاضر به همکاری با طالبان نشد و دولت سوئیس برای اخراج مهاجران با طالبان ارتباط مستقیم گرفت و از دیپلمات‌های این گروه در میدان هوایی خود میزبانی کرد. اما سفارت افغانستان در لندن وقتی حاضر به همکاری نشد، دولت انگلستان آن را بست.»
دو موضوع مهم
اتریش، از یک‌سو با میزبانی «کنفرانس وین» به پایگاهی برای گردهمایی جریان‌های سیاسی و جبهه‌های مقاومت بدل شده است، و از سوی دیگر، در بسیاری از عرصه‌های سیاسی، گامی هم‌راستا با آلمان برمی‌دارد.
آقای سمیع به این باور است که طالبان هر خواستی می‌توانند داشته باشند، اما به دلیل سیاست بی‌طرفی اتریش در مسایل امنیتی، امکان ندارد که همواره و در امور خارج از اتحادیه اروپا نیز مشابه آلمان عمل کند.
او گفت: «آلمان به تازگی دو دیپلمات طالبان را پذیرفته است، ولی اتریش در این مورد دست بازتری دارد و می‌تواند با هردوجانب، هم طالبان و هم مخالفان سیاسی این گروه از جمله سفارت افغانستان در وین، ارتباط داشته باشد.»
علی سمیع فکر نمی‌کند فعلا طالبان و اتریش به توافق دیگری دست یافته باشد.
سفر پرسش‌برانگیز یک مقام طالبان
هنوز یک پرسش مهم بدون پاسخ مانده است. براساس فهرستی که به دست اکسوس رسیده، داکتر غنچه‌گل آرمان، رییس همکاری با ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی وزارت خارجه طالبان نیز در ترکیب هیات این گروه بوده است.
حتا اگر بپذیریم که وزارت داخله اتریش همه حقایق را برملا کرده و ماموریت این هیات امور قنسولی بوده، اما حضور غنچه‌گل آرمان سوال‌برانگیز است.
زیرا پایتخت اتریش میزبان دفاتر متعدد سازمان ملل متحد است.
سفر یک مقام طالبان به چنین شهری در حالی که ماموریت او همکاری و ارتباط با ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی تعریف شده، پرسش‌برانگیز است که آیا او نیز صرف برای تایید هویت مهاجران اخراجی رفته و یا ماموریت دیگری داشته است؟
