سفره‌ی رنگین نوروز؛ هفت سین و هفت میوه چیست؟
یکی از جنبه‌های سنتی نوروز، سفره‌ی نوروزی است که در برخی جوامع با هفت سین و در برخی جوامع با هفت میوه تزئین می‌شود.
امروزه در جوامع مختلف سفره‌های رنگین و متنوع نوروزی پهن می‌شود که در اکثر موارد شمع و گل و آیینه و کتاب‌های شعر فارسی مانند دیوان حافظ نیز تزئين می‌شود.
ولی هفت سین و هفت میوه جالب و رایج است که قدمت آن‌ها به چندین قرن پیش برمی‌گردد.
هفت سین بیشتر برای تزئينی است. اما هفت میوه جدا از جنبه‌ی تزئينی آن، به هدف میل یک خوراک ناب و خوشمزه نیز تهیه می‌شود.
هفت سین چیست؟
هدف از «هفت سین» هفت چیزی است که نام آن‌ها با حرف «س» آغاز می‌شود.
برای انتخاب هفت سین هیچ محدودیتی در انتخاب اشیا با نام سین وجود ندارد.
اما رایج‌ترین چیزهایی که امروزه روی سفره‌ی نوروزی چیده می‌شود عبارت اند از: سنجد، سیب، سیر، سبزه سمنو(جوانه‌ی گندم که برای سمنک کاشته شده باشد)، سماق، سرکه و سکه.
اما به نظر می‌رسد سفره‌های هفت سین کهن اندکی متفاوت بوده‌اند.
کهن‌ترین سند در ادب فارسی که در آن به اصطلاح «هفت سین» اشاره شده، دیوان امیر بهاءالدین برندق خجندی (۷۳۴-۸۱۰ خورشیدی/ حدود شش قرن قبل) است.
خجندی سروده است:
چون به میدانِ طرب رانی بُراقِ عیش را
هم ز عینِ مردمی باید که چینی «هفت سین»
سبزهٔ سیراب و سنبل، سوسن و سرو و سمن
ساغرِ می در میانِ بزم و ساقی هفتمین
هفت میوه چیست؟
هفت میوه یکی دیگر از زینت‌های سفره‌ی نوروز است.
امروزه در برخی جوامع حوزه‌ی نوروز به ویژه در افغانستان «هفت میوه» رایج است.
حدود دو شبانه روز پیش از تحویل سال، بانوان خانه هفت نوع میوه‌ی خشک را داخل ظرفی پر از آب جوش خیس می‌کنند.
میوه‌ها در مدت ۴۸ ساعت نرم و آماده‌ی خوردن می‌شوند.
خانواده‌ها پس از پهن کردن سفره‌ی نوروزی دورهم جمع می‌شوند و در لحظه‌ی تحویل سال آن را صرف می‌کنند. البته که ممکن به مهمان‌هایی که برای تبریک سال نو می‌آیند نیز تهیه و تعارف کنند.
برای درست کردن هفت میوه، میوه‌های متفاوتی رایج است ولی آنچه بیشتر استفاده می‌شود عبارت اند از: کشمش، پسته، چهارمغز، بادام، سنجد، اشتق یا غولینگ(زردآلویی که سلامت خشک شده باشد) و فندق.
