زنان معترض، فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر در اسلامآباد میگویند اخراج اجباری پناهجویان افغانستان از پاکستان به «بحران انسانی» بدل شده است.
شماری از این فعالان روز دوشنبه، ۲۴ جدی در شهر اسلامآباد با تدویر یک نشست خبری خواهان توقف اخراج اجباری پناهجویان شدند.
زنان معترض، فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر با نشر یک قطعنامهی مشترک از دولت پاکستان خواستار توقف اخراج اجباری مهاجران و از جامعه جهانی خواهان توجه به این وضعیت شدند.
آنان تاکید کردهاند که «اخراج اجباری مهاجران در پاکستان به یک بحران انسانی بدل شده است.»
این فعالان اخراج اجباری مهاجران افغانستان توسط پاکستان را «نقض آشکار حقوق بینالملل و تعهدات کشورها به اصول پناهندگی» دانستهاند.
در قطعنامهی آنان آمده است که اخراج اجباری تاثیرات مخرب بر زندگی مهاجران، بهویژه زنان و کودکان دارد.
زیرا «زنان بهعنوان قشر آسیبپذیر با خطرات جدی مانند خشونت، قاچاق انسان و بیسرپناهی مواجه میشوند. کودکان نیز از دسترسی به آموزش و خدمات بهداشتی محروم شده و در معرض آسیبهای جسمی و روانی قرار میگیرند.»
این فعالان نگران بازگشت افراد آسیبپذیر به قلمرو گروه طالبان هسستند.
«فعالان حقوق بشر و نمایندگان جامعه مدنی که در میان مهاجرین حضور دارند، تحت فشارهای شدید قرار گرفته و در برخی موارد با تهدیدهای جدی جانی مواجهاند.»
این در حالی است که دولت پاکستان در این اواخر روند بازداشت و اخراج اجباری مهاجران افغانستان را شدت بخشیده است.
پولیس پاکستان میگوید افرادی را بازداشت و اخراج میکند که به صورت غیرقانونی وارد این کشور شده و یا مدرک معتبر اقامت ندارند.
اما سفارت افغانستان در اسلامآباد(تحت کنترل گروه طالبان) هفته گذشته گفت پولیس اسلامآباد در یک هفته ۸۰۰ مهاجر افغانستانی را بازداشت کرده که در میان آنان افرادی دارای ویزا و کارتهای اقامت معتبر نیز وجود دارند.
در همین حال، زنان معترض، فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر در قطعنامهی شان از جامعه جهانی به ویژه ملل متحد و کمیساریای سازمان ملل خواستهاند که پاکستان را به رعایت قوانین پناهندگی وادار کنند.
پاکستان در سال ۲۰۲۴ میلادی بیش از نیم میلیون مهاجر افغانستان را اخراج کرد.
طالبان اکثریت این افراد که به صورت خانوادگی اخراج شده بودند به ولایتهای شمالی کشور و اطراف کابل منتقل و جابهجا کردند.
اما مهاجرانی که در این اواخر از اسلامآباد بازداشت و اخراج میشود، کسانی هستند که از ترس گروه طالبان کشور را ترک کرده و به پاکستان پناه برده و یا منتظر دریافت اقامت از کشورهای مهاجرپذیر هستند.
